Köpükten hayalleri vardı kızın milyonlarca. her rüzgarda biri dağaldı biri patladı.dağaldı balonlar gözyaşı oldu. hayal kurmaktan vazgeçti kız. yol gerkti şimdi ona bir adım atsa bşlardı bir adım atabilse bütün yollar yol olurdu zaten.. fırtına geldi o adımını atamadan kaptı götürdü kızı savurdu vurdu parçalara böldü kan oldu kanadı.sürüklenirken isyan etmekten de vazgeçti kız. bir avcı çıktı yola. yol avcının. avcı vurdu avc kanattı avcı hiç ıskalamadı. sonra bitti yollar az gitmişti uz gitmişti avcı yol bitmişti. isyan etti avcı artık kan dökmeyecekti. okunu gökyüzüne kaldırdı. fırlattı avcı. ve tanrı vuruldu ve bir tanrı daha vuruldu. gökyüzü kan oldu. güneş küstü yıldızlar yasa boğuldu avcı kan oldu.
kız sürülenirken oradan oraya ve artık isyan etmezken gökten düşen tanrı ayağına takıldı. niye kurtarsındı niye uzatsındı elini bu adil olmazdı. olmasındı kız tanrıyı kurtardı... ve vazgeçti tanrı isyankarlara kızmkatan. bu bir vazgeçiş günüydü. kız vazgeçti, avcı vazgeçt, tanrı vazgeçti....
yine yeni yeniden ve yineden vazgeçiş doldu rüzgar kaptı götürdü vazgeçişleri...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder