13 Ocak 2010 Çarşamba

Bir İntihar Mektubunun Son Satırları

berbat durumdayım inancımı yitirdim herşeye olan inancımı yitiridim yaratana, yaratmayana herşeye olan inancım bitti en çok da kendime olan inancım kendimle olan bağım arkadaşlığım dostum ruhum bitti. anlıyor musun beni. oysa ben bundan çok daha kötü günler geçirmiştim çok daha sefil. ama içimde bişey vardı hayata bağlayan adı yoktu belki ama ölmeme izin vermeyen bişey vardı içimde.
şimdi ise kendimi terk ederken hokkalı bir küfür sallayıp öylece çıkıp gitti ruhum. beni anlıyor musun, yaşamıyorum diyorum sana bir ölü yazıyor bunları. sen şimdi bunu okuduğunda ben artık beden olarak da var olmayacağım bu dünyada
tek intihar mektubumu sana yazıyorum yani ben. belki beni ararsın diye, belki vazgeç dersin diye, belki bir sebep söylersin diye,... bunlara neden ihtiyacın var zaten ölmek istemiyor musun diyosan da olsun ölürken bari biri beni düşünsün istiyorum.
yaşarken kimse düşünmedi bari ölürken biri bana ölme desin istiyorum. der misin beni anlıyor musun...
....ruhu hasta idi öldü bedeni sapasağlam ama yaşıyor ne anlamı var ki...

2 yorum:

utquality dedi ki...

eeyyy insan,, titre ve kendine gel,,, napıyosun sen ya, nasıl bi yazıdır bu,, sil çabuk, hem aklından hem blogundan,, alla alla,,,,

Turuncu Bir Dünya dedi ki...

zaman zaman bir dünyanın da rengini yitirdiği oluyor. zaman zaman o dünyanın tüm ışıkları sönebiliyor.
zaman zaman bedeni yaşayanın ruhu çoktan ölmüş olabiliyor. Zaman zaman...çok takılmamak lazım, ciddiye almamak lazım..