25 Kasım 2009 Çarşamba

Victor Hugo - Bir İdam Mahkumunun Son Günü

Bu kitap nasıl yaktı canımı. Sanki korku filmine zorla görülmüşüm gibi gözlerime de bantlar yapıştırılmış kapatmayayım diye. Böyle bir halde okudum kitabı. Sonra damağımda kaldı tadı bir kere daha okudum. dayanamadım bir çok kere daha okudum....Ve esinlendim ondan:

Şu anda gördüğüm şeyin bu dünyada görebileceğim son şey olduğunu bilseydim, gözlerini görmek isterdim.Bir idam mahkumunun ipi boynuna geçirilmeden önceki son dileği ne olur bilinmez aslında ya ( kafasından binlerce şey geçer belki de idam edilmek istemiyorum son dileğim bu demek ister ) hayat mahkumu olan ben ve bilinmez bir tarihe kadar yaşayacak olan ben, yarın yeni bir güne başlamadan önce son olarak senin gözlerinde kendimi görmeyi istiyorum.Öyle derinsin içimde.....

Hiç yorum yok: