24 Ocak 2009 Cumartesi

Beşpeşe - Elif Şafak

Hırkanın rengi yavrağzı. Kir taşımaz bu renk. Çabuk kirlenir.Erimeye Mahkum dondurma rengi.Ebedi edilgenliğin ve katıksız masumiyetin rengi..................
Sınadığın yavruağzı mı kendin mi, onu bilmiyorsun henüz.Tek bildiğin rüyalardan rüyalara dehlizler var uzanan...................
Hep var olanlardan hareketle, var olanlara doğru yöneldin şimdiye değin.Bugünse yokluğun peşindesin.İçinde cılk yaralar açan boşluğun.Nasıl da acımasızsın kendine karşıbu sabah. Suçluyorsun kendini, hem de hüküm biçmekten korkmadan.....................
Açıkça değil,asla somut talepler aracılığıyla değil,kısık,kesik ama sürekli titreşimlerle onlara "korunmak istediğin" mesajını ilettin................son derece akıllı ve kendine hakim görünerek yaptın bunu. Böylesi daha başarılı..............
Işıltılı kabuğunda saklı kalan istiridye sendin.Kapını aralayack elleri bekledin.........
Serçe ümitleriyle,ekmek kırıntıları serpe serpe ilerledin aştığınaşamadığın yollara..............
Hem sana düşman hem de senden bir parça olan bu daimi hüzün dinsin diye, diner diye, bir ümit işte.....

Hiç yorum yok: