
Senin şehirlerini merak ediyorum bugünlerde ve senin şiirlerini...
Sanki bütün şehirler gizemini yitirmiş gibi. Merak kediyi öldürür oysa, insana bir zararı yok diye bir algıya varmıştım çocukken...Şimdi algılarımın değişimine gülmekteyim usulca, köşe başından bakarken çocukluğuma...Aynı çocuk kahkahasını atabilir miyim diye düşlerken, çocukken hiç kahkaha atmadığımı fark ettim... Aynı köşe başından bakarken çocukluğuma, çocukluğumun bile başka çocuklara köşe başlarından bakışlarla geçtiğini farkettim. Farkındalığın can yaktığı çok olur. Acıyan yanları kalbin turuncu mezarlarda soğutulur...
Şimdi senin şehirlerini merak ediyorum.
Hangi caddelerinin nereye açıldığını, hangi iklimlerde üşüdüğünü, neye benzediğini köşe başlarının merak ediyorum...
Şimdi senin şehirlerinde yaşayanları merak ediyorum...
Çok eksik varmış gibi sanki sende de...
Şehirlerin çocukluğuma yakın göz kırpıyor köşe başlarından...
Günlerdir sokağından geçip yanına varamayışım da bundan...
Derin çok derin bir şey var gözlerinde, bundan merak edişlerim şehirlerini...
İçinin hangi kapısını çalmak istesem bir korku nöbeti tutuyor içimi... Kendi gölgesinden korkar ya çocuk...
En çok uçurtmaları özledim oysa..
Belki dedim birgün, bir çocuk gününde uçurtma yapıp uçuralım mı?
Belki bilmediğimiz bir şehirde...